Οι παραλίες της Λάρας
Η γοητεία της Ίνειας κορυφώνεται αναμφίβολα στ’ ακρογιάλια της Λάρας. Με το τοπωνύμιο Λάρα εννοούμε ολόκληρη την παραλιακή περιοχή (χερσόνησο Λάρας) με τους δύο κόλπους, τον νότιο κόλπο της Λάρας ή Λούρας, όπως είναι κυρίως γνωστός, και σε απόσταση ενός περίπου χιλιομέτρου, τον βόρειο κόλπο ή Αμμούδι, καθώς και την Αλυκή.
Οι συναρπαστικές ακρογιαλιές της Λάρας και του Αμμουδιού προσελκύουν τους θερινούς, ιδίως, μήνες εκλεκτικούς κολυμβητές, που αναζητούν ώρες απόλυτης γαλήνης, ηρεμίας και ανανέωσης.
Τη Λάρα μπορείτε να την επισκεφτείτε ακολουθώντας δύο διαδρομές από το κέντρο της Ίνειας. Η μία διαδρομή ακολουθεί τη Λεωφόρο Λάρας με αφετηρία το εξωκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Αφού φτάσετε στον παραλιακό δρόμο Πέγειας-Λάρας, ακολουθώντας τις σημάνσεις των πινακίδων στα δεξιά, σε απόσταση λιγότερο από ένα χιλιόμετρο, θα δείτε να απλώνεται μπροστά σας ο νότιος κόλπος της Λάρας ή της Λούρας.
Η άλλη επιλογή μετάβασης προς τη Λάρα, είναι να ακολουθήσετε τη Λεωφόρο Ακάμα στα βόρεια της Κοινότητας Ίνειας, που οδηγεί προς το χωριό Πιττοκόπος. Στη συνέχεια, επικαλούμενοι την πινακίδα, θα οδηγηθείτε προς τον παραλιακό δρόμο Πέγειας-Λάρας. Αυτός ο δρόμος καταλήγει στον βόρειο κόλπο της Λάρας ή το Αμμούδι, όπου βρίσκεται και το Εκκολαπτήριο των Χελωνών.
Η Λάρα ή Λούρα είναι ένας όρμος σε σχήμα πετάλου. Με το ημικυκλικό αμφιθεατρικό της σχήμα, η αμμουδιά, εκτείνεται σε απόσταση κάπου ενάμισι χιλιομέτρου, πλαισιωμένη από χαμηλούς θάμνους. Στο Αμμούδι θα εντοπίσετε και το Πληροφοριακό Κέντρο του Τμήματος Αλιείας για την προστασία των χελωνών. Η άμμος είναι λεπτόκοκκη με διασκορπισμένα μικρά και μεγάλα βότσαλα. Κάπου στο μέσο της αμμουδιάς σχηματίστηκαν θίνες, δηλαδή αμμόλοφοι, 15 περίπου μέτρα ύψος.
Δεν είναι τυχαίο που η περιοχή της Λάρας αποτελεί βιότοπο ωοτοκίας των θαλασσίων χελωνών. Αυτό οφείλεται στον συνδυασμό αλληλοεπιδρώντων οικολογικών παραγόντων και στα βασικά χαρακτηριστικά της παραλίας, όπως η θερμοκρασία της άμμου, η αλατότητα, η απαλότητα της άμμου, το μήκος και το ύψος της παραλίας, η περιεκτικότητα σε υγρασία, η ενέργεια των κυμάτων, η συμπίεση της άμμου κ.ά.
Η παράκτια περιοχή Λάρας-Τοξεύτρας, η οποία συμπεριλαμβάνει τους πιο σημαντικούς βιότοπους ωοτοκίας για τις θαλάσσιες χελώνες, προστατεύεται ως Περιοχή Προστασίας της Φύσης από το 1989. Η Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή Λάρας-Τοξεύτρας εμπίπτει εντός του Ευρωπαϊκού Oικολογικού Δικτύου Natura 2000 για τη μακροπρόθεσμη διασφάλιση των απειλούμενων ειδών και ενδιαιτημάτων της φύσης και εν προκειμένω της Ειδικής Ζώνης Προστασίας Χερσονήσου Ακάμα, που κηρύχθηκε το 2009-2010.